tragiczny człowiek

Tragiczny człowiek, który przestał być z Tobą

Karmi się żalem i spija dziś łzy.

Rozpoczął wieczerzę przed ponurym wschodem

Słonym toastem zabija tę myśl.

Wdech za wydechem, jedyny ruch w piersi

Zawstydza mu serce, co przestało bić.

Mózg mu dowódcą, ciało ofiarą

To dla nich stracił swój zmysł.