bez kobiety

bez kobiety, która oswoiłaby moje żądze

kobiety pachnącej miłością

kobiety czasów przyszłości

ku waszemu zdziwieniu żyję, nie umarłem

bez burzy hormonów przy porannej kawie

głośnych westchnień w ramię

wyznaczonego miejsca w szafie

nadal żyję, nie umarłem

i nie jest to kwestia serca

jego budulca – skały lub mięsa

to kwestia pewnej dojrzałej świadomości

o niedojrzałym egocentryzmie

który gości obecnie na Jej miejscu